معاون طبیعی سازمان حفاظت محیط‌زیست در گفت‌وگو با همشهری گفت: سازمان محیط‌زیست با احداث هرگونه جاده و راه دسترسی در این محدوده به‌شدت مخالف است زیرا راه دسترسی در این محدوده هیچ توجیه منطقی ندارد و مغایر با معیارهای زیست‌محیطی است.
محمدباقر صدوق درباره احداث پالایشگاه در میانکاله هم افزود: ساخت این پالایشگاه به تصویب هیات دولت رسیده به همین دلیل احداث آن قطعی است. قرار بود این پالایشگاه در 7کیلومتری میانکاله راه‌اندازی شود اما به‌دلیل مخالفت سازمان حفاظت محیط‌زیست و با توجه به شرایط ویژه میانکاله، مسئولان ذیربط مکلف به تغییر این مکان شدند.
وی با اشاره به اینکه راه‌اندازی هر گونه تاسیسات نفتی در منطقه میانکاله تهدیدی برای تنوع زیستی است، تصریح کرد: احداث پالایشگاه در این منطقه بی‌تردید روی اکوسیستم منطقه تاثیر نامطلوبی برجای می‌گذارد و علاوه بر تهدید پوشش گیاهی و جانوری، منابع آبی از جمله سفره‌های زیرزمینی را با خطر مواجه می‌سازد.
مسعود باقرزاده کریمی، کارشناس مسئول تالاب‌های سازمان حفاظت محیط‌زیست در این باره به همشهری گفت: متأسفانه با احداث جاده در میانکاله در واقع ما توسعه را به دل منطقه امن و پناهگاه حیات‌وحش می‌کشیم. این درحالی است که در طول 1600 کیلومتر نوار ساحلی خزر فقط منطقه میانکاله با 65 کیلومتر طول از ساخت و سازها در امان مانده است؛ منطقه کوچکی که محل تخم ریزی 90 درصد ماهیان جنوب خزر است و در واقع منشأ ماهیان خاویاری هم همین محدوده کوچک است.
وی درباره اهمیت میانکاله گفت: این منطقه دارای 3شاخص بین‌المللی است؛ هم پناهگاه حیات وحش است، هم در کنوانسیون رامسر به‌عنوان نخستین سایت ایران به ثبت رسیده و هم نام میانکاله در یونسکو در برنامه انسان و کره مسکون به‌عنوان ذخیره‌گاه انسان و کره مسکون درج شده است. علاوه براین، سازمان حفاظت محیط‌زیست برای این منطقه برنامه جامع مدیریت دارد و آن را به‌عنوان زون حفاظتی تعیین کرده است.
باقرزاده کریمی تصریح کرد: متولیان احداث جاده، بدون دریافت مجوز از سازمان حفاظت محیط‌زیست صدمتر در دل تالاب نفوذ کرده و به‌شدت آنجا را تخریب کرده‌اند. وقتی بدون مجوز اینگونه تخریب می‌کنند معلوم نیست که با مجوز چه بلایی بر سر منطقه می‌آورند. این کارشناس تالاب‌ها با تاکید براینکه فارغ از هر مسئله‌ای و صرفا از نظر کارشناسی و فنی در این باره اظهارنظر می‌کنم، گفت: میانکاله یکی از 59منطقه ویژه شناخته شده جهان است که از این منظر اهمیت خاصی دارد.
بر این اساس نمی‌توان میلیون‌ها سال کار طبیعت را قربانی یک جاده کرد زیرا این جاده بدون تردید کارکردهای تالاب را به طرز عمده‌ای مختل می‌کند. اگر هدف راه دسترسی است می‌توان با طی مسیری به طول 30 کیلومتر که در حال حاضر به‌صورت سواره رو وجود دارد به میانکاله دسترسی پیدا کرد، مشروط بر اینکه در مبادی ورودی، گیتی ( دروازه ای) احداث شود تا ازاین طریق ورود به منطقه قابل کنترل باشد. اگر این سازوکار فراهم شود سازمان محیط‌زیست برای طبیعت‌گردان و متقاضیان ورود به طبیعت مجوز خواهد داد تا با نظارت ماموران محیط‌زیست و تحت شرایط خاص بتوانند وارد منطقه شوند.
باقرزاده کریمی در ادامه گفت: بی‌آنکه بخواهم کسی را متهم کنم معتقدم احداث جاده در میانکاله زمینه را برای ساخت و ساز غیرمجاز و زمین خواری فراهم می‌سازد اما اگر کنترلی برای ورود به منطقه وجود داشته باشد بدیهی است که دیگر کسی نخواهد توانست مصالح به منطقه وارد کند و مجالی برای کار خلاف باقی نمی‌ماند.
وی درباره احداث پالایشگاه نفت در میانکاله تصریح کرد: سازمان حفاظت محیط‌زیست چندین بار مخالفت خود را با ساخت پالایشگاه در میانکاله به صراحت اعلام کرده است. احداث پالایشگاه در واقع بارگذاری سنگینی از نظر آلایندگی صوتی، آب، خاک و هوا بر منطقه تحمیل می‌کند به‌ویژه در منطقه میانکاله به‌دلیل آنکه کل عرصه تالابی است، فاصله آب‌های زیرزمینی با سطح زمین 2 متر است از همین رو، در روزهای بارانی و در مواقع پرآبی، آب‌های زیرزمینی تا سطح زمین بالا می‌آید براین اساس با اینکه سطح منطقه تعیین شده برای پالایشگاه خشک است،
یک حادثه ناگوار نفتی مثل ترکیدن لوله یا انفجار می‌تواند به بروز فاجعه‌ای غیرقابل پیش‌بینی در منطقه تبدیل شود؛ زیرا بلافاصله نفت به آب‌های زیرزمینی و سطحی نفوذ می‌کند و باعث می‌شود همین منطقه کوچک و با ارزش نابود بشود. حتی اگر ادعا کنیم که می‌توانیم فاضلاب‌ها و سوانح نفتی را کنترل کنیم، این مسئله کاملا غیرکارشناسی است؛ کمااینکه شرکت بزرگی چون بی. پی (بریتیش پترولیوم) در خلیج مکزیک نتوانست از بروز فاجعه زیست‌محیطی ناشی از سوانح نفتی پیشگیری کند.
باقرزاده کریمی در پایان گفت: استان مازندران در حالی بر احداث پالایشگاه اصرار می‌کند که در استان همجوارش گلستان، در فاصله‌ای حدود 30کیلومتر پالایشگاهی در دست احداث است؛ حال این پرسش مطرح است که آیااحداث پالایشگاه در 2 استان همجوار با فاصله‌ای اندک ضرورت دارد؟
